یک آگهی برای مردی با چشمان روشن

«بنده خدا» به دور از هیاهو، با آرامش، با وقار، با اخلاق، با اخلاص و تمسک به قرآن و اهل بیت زیست.

«پارسی قند» را چون جان دوست می داشت ایران را «تا جهان جهان است، - دومین سالگرد بدرود حیات دکتر حسن حبیبی در شرایطی فرارسید که با پیام متفاوت خانواده این چهره ماندگار همراه شد؛ پیامی که در خود یک پند اخلاقی داشت و در عین حال یک برداشت متفاوت از نگاه ارزشمند این چهره اخلاق گرای عرصه سیاست و فرهنگ ایران زمین را پیش رو قرار می داد و خلاء وجود چنین فرهیختگانی را بیش از پیش ملموس می نماید.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازتابناک ؛ اگر در پی نمودی عینی برای عاقبت بخیری بود، حسن حبیبی یک مثال واضح است؛ چهره ای فرهیخته ایرانی که در 1316 در پایتخت زاده شد و یک عمر، نمونه یک حقوقدان، سیاستمدار و فرهنگمدار شاخص بود و اخلاق و فروتنی اش همراه با مشی متعادلش همواره زبانزد بود و بدین سن تقریباً تمامی جریان های سیاسی در دوران حیاتش و پس از آن، با دیده احترام به این مرد نگریسته اند.

حبیبی کلاس اول و دوم را در یک سال خواند و در سال های بعد در کنار درس مدرسه، درس های دیگر را که در حوزه های علمیه معمول بود، به خصوص در تابستان نزد پدرش و یکی دو تن از مدرسان حوزه ها فراگرفت.

حبیبی نوجوان بود که پدرش ضمن تشویق به درس خواندن، از او خواست تا حرفه ای نیز بیاموزد تا در صورت لزوم برای گذر