بی بهره بودن کشور از قانون سلامت روان/قانون سلامت روان معلق در مجلس

روز جهانی معلولان فرصتی است تا مسئولان به بررسی مشکلات این قشر که همانا بی بهره بودن از قانون سلامت روان است توجه و اهتمام ویژه داشته باشند.

- به گزارش خبرنگار مهر، زمانی بود که پزشکان فقط بیماران را درمان می کردند و بعد خانواده از بیمارها نگهداری می کرد تا خوب شوند اما امروز بیماری ها سخت ترند و آدم ها کم حوصله تر.

بیماران بستری می شوند و خانواده ها به عیادت می آیند.

آسایشگاه، مراکز نگهداری و خانه سالمندان برای این کم حوصلگی ها ساخته شده، چاره ای هم نیست اما در این مراکز بیمارانی هستند که نه خانواده ای دارند تا عیادتشان کند و نه کسی که منتظرشان باشد، این بیماران را همه تنها گذاشته اند و به اصطلاح بیماران روانی مزمن نامیده می شوند.

وقتی بیماران روانی را به بیمارستان هایی مانند رازی انتقال می دهند، متاسفانه این بیماران را بیش از 40 روز در مراکز درمانی نگهداری نمی کنند در حالیکه آنها نیازمند حمایت سیاستگذاران و قانون گذاران هستند و سال هاست کشور از قانون سلامت روان بی بهره است البته تلاش هایی به واسطه متخصصان امر صورت گرفته اما همچنان آنچه که تحت عنوان سلامت روان در ارتباط با بحث شهروندان باید رخ دهد موجود نیست و قانون آن همچنان در مجلس باقی است.