حسین شمسیان فصل جدید وزارت علوم

حرکت علمی کشور، همانند بسیاری امور دیگر، نیازمند نقشه راهی دقیق و برنامه ریزی شده است و سپس نیازمند حرکت براساس آن نقشه.

فقدان نقشه علمی و یا حرکت در مسیری غیر از آن نقشه، - " کیهان در سرمقاله امروز خود به قلم حسین شمسیان نوشت: وقتی پس از مدت ها انتظار، با رأی اعتماد نمایندگان، تکلیف وزارتخانه مهمی به نام وزارت علوم تحقیقات و فناوری معلوم می شود، باید به فکر آسیب شناسی و چرایی این بود که به چه دلیل در طول حدود 480 روز از عمر دولت، یکی از مهمترین وزارتخانه ها که با عمر و سرنوشت نسل جوان کشور و با بنیه علمی و آینده سازی نظام ارتباط مستقیم دارد، حدود 163 روز با سرپرست اداره شده است؟! 163 روز از 480 روز یعنی یک سوم مدت عمر دولت و این رقم کمی نیست که بتوان بی اعتنا از کنار آن گذشت.

در حالی که حدود 4/5 میلیون دانشجو در سراسر کشور مشغول به تحصیلند و قرار است از ثمره تلاش های آنها، درخت علمی کشور پربارتر شود و در حالی که رقابتی نفس گیر و سخت در عرصه علمی و اقتدار پژوهشی در بین کشورها و دولت های مختلف برپاست، این بلاتکلیفی طولانی مدت چه علتی داشته و چه آثاری برجای می گذارد؟ آیا می توان مدعی شد که عرصه علمی و تحقیقاتی برای دولت واجد کمترین ارزش است؟! آیا می توان این ادعا را پذیرفت که دلمشغولی اصلی دولت، در حوزه های دیگر است و وزارت علوم، ا