خوابگاه های خودگردان یا سرگردان؟!

فارغ از تب و تاب قبولی در دانشگاه، گاه امری که هیجان قبولی را دوچندان می کند، مهاجرت به یک شهر دیگر برای تحصیل است.

این مهاجرت در بدو امر ممکن است مهاجرت کوچکی به نظر برسد، - اما در دل همین کوچکی مشکلات بزرگی نهفته است که هرکدام می تواند زمینه ساز بروز بسیاری از مشکلات دیگر و حتی بازگشت زودهنگام فرد به زادگاهش و ترک تحصیل باشد.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار دانشگاهی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، براساس آمارهایی که توسط معاون دانشجویی وزارت علوم ارائه شده است، در حال حاضر 252 هزار ظرفیت خوابگاهی در کشور موجود است که از این تعداد حدود 202 هزار ظرفیت، خوابگاه های ملکی خود دانشگاه هاست و 26 هزار ظرفیت، خوابگاه های استیجاری است.

تنها 24 هزار ظرفیت خوابگاهی کشور را خوابگاه های غیردولتی و خودگردان تشکیل می دهند که حدود 9.

5 تا 10 درصد است.

هرچند ممکن است 9.

5 درصد ظرفیت خوابگاه ها و 10 درصد دانشجویان ساکن در این خوابگاه ها به نظر آمار کمی باشد، اما کم بودن آمار به معنای نبودن مشکل در این خوابگاه ها نیست.

از طرف دیگر خوابگاه، خانه دوم دانشجویان غیربومی است و با وجود آنکه انتظار می رود برای تامین بهداشت جسم و روان، آسایش و تحصیل بهتر دانشجویان، استانداردهای آن باید روز به روز ارتقاء یابد اما داستان مشکلات ریز و درشت خوابگاه ها گویا پایانی ندارد