تاجری که فرش را پل کنجکاوی کرد

قالی ها و گلیم های رنگین، ترمه های زرین، چای، برنج و خرمای ایرانی همراه با نوایی از اشعار حافظ در کنار لبخند و مهمان نوازی یک ایرانی، همه ی این ها کافی است برای این که آلمانی های دیگری مانند گوته شیفته ی ایران و حافظ شوند.

خانه ی ایران یک کلوپ سیاسی نیست، پاتوقی برای رسیدن به صلح و گفتمان بشری است که یک جوان ایرانی، آن چنان که رویایش بوده، در شهر وایمار آلمان جایی که مدفن گوته - شاعر آلمانی - است، آن را بر پا کرده تا ایران را آن طور که واقعیت دارد، معرفی کند.

پیروزان محبوب پنج سال پیش خانه ی ایران را به شکل مستقل و بدون وابستگی به شخص، حزب یا گروه خاصی در شهر وایمار آلمان راه انداخت و فرش و صنایع دستی را پلی برای بیشتر کنجکاو کردن آلمان ها نسبت به ایران کرد.

محبوب در گفت و گویی که با خبرنگار سرویس گردشگری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) انجام داد، درباره ی ایده اش برای برقراری گفتمان بشری و دوستی بین دو شهر شیراز و وایمار که خاستگاه و آرامگاه حافظ و گوته هستند، اظهار کرد: در شغل کلاسیک خانوادگی ام (تجارت فرش) تغییری ایجاد کردم، فروش فرش را هدفمند کردم تا از این راه، از کارهای فرهنگی حمایت و از آن ها برای برقراری گفتمان صلح استفاده کنم.