شاخص توده بدنی برای ارزیابی خطر بیماریهای متابولیک کافی نیست

کارشناسان معتقدند معیار موسوم به شاخص توده بدنی(BMI ) که برای ارزیابی چاقی استفاده می شود برای تعیین خطراتی که سلامت افراد را تهدید می کند کافی نیست و باید معیار هایی شخصی تر مد نظر قرار گیرد.

روزنامه فرانسوی لوپوئن در اینترنت نوشت: شاخص توده بدن (وزن بر حسب کیلوگرم تقسیم بر مجذور قد بر حسب متر) برای محاسبات آماری ابداع شد و در سال 1997 سازمان جهانی بهداشت آن را تایید کرد.

این شاخص می تواند بدن بزرگسالان را ارزیابی و خطر بیماریهای متابولیک مانند افزایش کلسترول، دیابت، پرفشاری خون، گرفتگی عروق یا سوء تغذیه مرتبط با لاغری زیاد را ارزیابی کند.

اما پژوهشگران اخیرا در یک گردهایی تخصصی خواستار معیار جدیدی شدند که در آن ویژگیهای فردی بیماران بیشتر مد نظر قرار گیرد.

دکتر امانوئل دیس کارشناس فرانسوی در این باره می گوید شاخص توده بدنی(BMI ) معیاری است که محدودیتهایی دارد از جمله اینکه در آن نژاد (مثلا یک آسیایی با شاخص توده بدنی 27 چاق شناخته می شود اما یک اروپایی با این شاخص فقط به عنوان کسی که اضافه وزن دارد شناخته می شود) ، جنسیت و توزیع توده چربی در نظر گرفته نشده است.

بنابر این شاخص توده بدنی برای تعیین خطر بیماریهای مرتبط با بالابودن توده چربی کافی نیست.