پلاس بافی با جمع شدن کُرسی منسوخ می شود

پلاس بافی درآمد چندانی ندارد.

به همین دلیل، ترجیح می دهم وقت و انرژی ام را روی بافتن گلیم و قالی بگذارم که بیشتر مورد استقبال مردم قرار می گیرند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پلاس ، یک نوع گلیم پشمی است که از گذشته برای روی کرسی و به عنوان زیرانداز برای محافظت از رطوبت، سرما و گرمای زمین به کار می رفت.

پلاس ها بیشتر مورد استفاده ی عشایر و روستاییان ایران بود.

بیشتر پلاس ها رنگ، طرح و نقش ویژه ای ندارند و چون بیشتر کاربرد آن ها برای روی کرسی بوده با منقرض شدن نسل کرسی ها و جایگزین شدن ابزارآلات گرمازای مدرن به جای کرسی، رشته ی صنایع دستی پلاس بافی هم روبه انقراض است.

اکنون معدود هنرمندانی در کشور به تهیه ی پلاس می پردازد.

یکی از استان هایی که هنوز هنرمندان رشته ی پلاس بافی و محصولات پلاس را در آن می توان پیدا کرد، زنجان است.

عفت بیگدلی، یکی از هنرمندان این رشته است که در روستای مادآباد در شهرستان خدابنده زندگی می کند، او درباره ی نحوه ی آموختن پلاس بافی گفت: پلاس بافی را همراه گلیم بافی، قالی بافی و .

در 15 سالگی از مادربزرگم یاد گرفتم و از آن زمان تا کنون، این محصولات را در خانه تولید می کنم.