وقتی قالیبافی به کما می رود

قالیبافی در ایران قدمت چند صدساله دارد و زنان و دختران ایرانی خصوصاً در روستاها اولین موردی را که به آموزش آن می پرداختند بافتن فرش بود چرا که علاوه بر پرکردن اوقات فراغت آنها، - مریم هداوند یکی از زنان قالیباف در روستای محمود آباد کهنه در خصوص مشکلات پیش روی قالیبافی می گوید: متأسفانه زنان و دخترانی که در این شغل مشغول کارند نه بیمه هستند و نه درآمد خوبی دارند چرا که امروزه به خاطر گرانی فرش دستباف اکثراً خانواده ها به خرید فرش های ماشینی بیشتر رغبت دارند تا فرش های دست باف.

وی ادامه می دهد: متأسفانه کپی برداری از نقشه های ایرانی از سوی قالیبافان برخی کشورها از جمله چین باعث شده تا ارزش فرش ایرانی که معمولاً صادراتی است به شدت کاهش پیدا کند.

زهرا میش مست زن 64 ساله ای که از 10 سالگی مشغول بافتن قالی است می گوید: متأسفانه از قدیم قالیبافان بیمه نداشتند البته در پرس وجویی که کردم این مشکل اکثر قالیبافان کشور است در ضمن گرانی مواد اولیه و بالا رفتن قیمت فرش و بی توجهی به این هنر اصیل ایرانی باعث شده است که زنان و دختران روستایی کمتر به سوی این هنر گرایش پیدا کنند.

اعظم تاجیک 45 ساله که ساکن روستای دمزآباد است وقتی می گویم از مشکلات این هنر اصیل ایرانی بگو، اظهار می دارد: در گذشته هم مواد اولیه ارزان بود و هم فروش خوبی داشتیم چرا