شکارچیان تانک در سعادت آباد!

ساعت 16 و 15 دقیقه شنبه ششم مهرماه است و ما در چند قدمی شهیدان! آری مراسم غبارروبی از شهیدان زنده در آخرین روز از هفته دفاع مقدس است و جمعی از بسیجیان و فعالان فضای مجازی به دیدار با یادگاران هشت سال دفاع مقدس در بیمارستان روانپزشکی نیایش آمده اند.

به گزارش ایسنا به نقل از بسیج پرس، از در ورودی که وارد می شویم بعد از حراست بیمارستان و پشت سر گذاشتن دو دری که هر دو فلزی هستند، چشممان می خورد به فردی با سن و سالی تقریبا 50 ساله با ریش سفید که روی صندلی سبزرنگ آسایشگاه با یک شاخه گل سرخ در دست که بچه ها به او هدیه داده بودند، نشسته.

خیلی حرف نمی زد.

سلام کردیم و فقط جواب سلام ما را داد؛ جواب سلامی که هزاران حرف ناگفته را در خود داشت و با بوی خاک و دود جبهه ها همراه بود و برق چشم هایی که ما را به خاطراتی که در دل داشت و به هر عنوان نمی خواست آنها را بیان کند سوق می داد.

مصر بود که با همه آقایان دست بدهد.

به سمت آلاچیق آسایشگاه حرکت کردیم.

در راه آقا غلام را دیدیم و سلام کردیم اما او هیچ توجهی به ما نکرد و این شعر را با صدای بلند می خواند و از کنار ما عبور می کرد و می رفت: اتل متل توتوله / رجبی چقدر سوسوله لبخندی روی لب هایمان پدیدار شد که عمرش چند لحظه ای بیشتر نبود.