گلبوته هایی که دیگر نمی خندند...

روزگاری قالی راور کرمان معروف بود و البته مرغوب.

زیر پای هرکسی نمی نشست و آوازه ای جهانی داشت.

در شعرها می آمد و ترانه ها و از آن زیراندازهایی بود که هرچه پا می خورد ارج و قربش بیشتر می شد.

هر کسی که مقاومتش در برابر قهر روزگار بیشتر بود به قالی کرمان تشبیه می شد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه کویر، اگرچه امروز هم فرش راور کرمان هنوز در ایران و جهان پرآوازه محسوب می شود اما با آن سال های طلایی فاصله ای معنادار گرفته است.

جعفری، فارغ التحصیل رشته فرش به ایسنا می گوید: برطبق نظر اکثر کارشناسان هنری، هویت و اعتبار فرش ایران مدیون فرش کرمان و اعتبار فرش کرمان مدیون فرش راور است.

وی ادامه می دهد: وجود قدیمی ترین نوع گره به کار رفته در فرش راور ثابت می کند که این منطقه در حفظ یکی از ویژگی های بافت فرش های کهن سهم مهمی داشته است.

جعفری ادامه می دهد: استفاده از سه پود بین هر رج بافت را که از خصوصیات فرش های کهن است هنوز می توانیم در قالی راور مشاهده کنیم.

کرمان و راور در اوایل دوران صفوی همچنان به عنوان یک ناحیه بزرگ صنعت شالبافی در ایران به شمار می رفتند و کارهای هنرمندان آنها در کشورهای اروپایی طرفداران زیادی داشت، ولی پس از آنکه کاربرد شال به روش های قبلی منسوخ شد مردم راور بیش از گذشته به قالیبافی روی آوردند.