نگاه شما: عشایر یعنی چه

فارغ از فراموشی مردمانی که فقط زمان سختی به یادشان هستیمفارغ از مردمانی که فقط سالی چند بار برای تزیین روزنامه هامان عکسی از آنها می گذاریم.

فارغ از زنانی که دوشادوش مردان برای برپا داشتن و عزت سیه چادرهای عشایری کار می کنند و مهر مادری شان افزون از همه مادرهای غرق در رفاهند.

فارغ از ارادتم به استاد بزرگ عشایری ایران و جهان " استاد محمد بهمن بیگی " عزیز می گویم:من یک عشایر زاده ام بر این بودنم افتخار میکنمو همیشه بر دستان پینه بسته و بزرگ و عشایری پدرم که برای تهیه لقمه ای نان حلال که فارغ از تملق گویی و مجیز خوانی بر سفره مان گذاشت تا امروز بر حق باشیم و حرف نا حق را نپذیریم بوسه میزنم.

بر دستان پرمهر و زخم خورده مادرم که از هیچ کوششی برای زندگیمان دریغ نکرد،تربیتمان کرد اگرچه خودش سواد نداشت، شب نخوابید تا مارا تشویق به علم آموزی کند،هیچگاه آفتاب قبل از او سر برنیاورد و شامگاه یاد ندارم زودتر از همه بچه ها و شو و رمه هایش خفته باشد.

مادرم اقتصاد و تولید ملی را از خانه به ما آموخت زمانی که شاید تنها پوشاک و کتاب و قلم هامان را از بازار تهیه می کردیم و آنچه از فرش و خورد و خوراک می خواستم با دستان هزار هنرش تهیه می شد.

تار و پود قالی و آفرینش نقشهای زیبا را خداوند به دستانش هدیه داده بود.