صدای مرگ!

اکنون که در پای چوبه دار و با گذشت بزرگوارانه اولیای دم، عمری دوباره یافتم و به زندگی بازگشتم، دیگر هیچ گاه در چهارشنبه های آخر سال از خانه بیرون نمی روم و خودم را حبس می کنم اما می خواهم به دیگر جوانان بگویم از سرنوشت من درس بگیرید چرا که .

به گزارش خراسان، این ها بخشی از سخنان جوانی است که به خاطر غرور و تکبر در چهارشنبه سوری سال 93 از خانه بیرون آمد و با پرتاب نارنجک جوان دیگری را به کام مرگ فرستاد.

او که بعد از چند سال تحمل زندان و در حالی که پای چوبه دار قرار داشت، به طور ناگهانی و با گذشت اولیای دم، از مرگ نجات یافت درباره سرگذشت خود گفت: 10 ساله بودم که پدر و مادرم از یکدیگر جدا شدند و من هم فرزند طلاق نام گرفتم.

آن زمان مادرم سرپرستی من و برادرم را پذیرفت و با کارگری در بیرون از منزل هزینه های زندگی ما را تامین می کرد.

با وجود این من فقط تا اول راهنمایی درس خواندم و بعد از آن تصمیم گرفتم به تامین  مخارج خانواده ام کمک کنم.

چون به کارهای فنی علاقه داشتم در یک تعمیرگاه خودرو مشغول کار شدم تا به مادرم کمک کنم چرا که او سختی های زیادی را در زندگی با پدر معتادم کشیده بود و اکنون نیز باید مشکلات مالی را تحمل می کرد اما مدتی بعد کار در تعمیرگاه را رها کردم چرا که کسی نبود مرا راهنمایی کند و راه درست را نشانم بدهد.