اعتکاف و تقابل دو اسلام

هنگامی که اسلامِ بیتوجه به اجتماع (اسلام آمریکایی!) تنها بر طبل لزوم خودسازی فردی و کناره گرفتن از اجتماع میکوبد، اعتکاف مثل دفاع مقدس ثابت میکند میتوان میان جمع بود و خودسازی هم کرد.

- اعتکاف محیط تمرین است، نه میدان مسابقه.

میدان مسابقه جای دیگری است.

میدان جامعه است و کناره گیری کوتاه برای چک کردن حرکتهای گذشته، نیروگیری برای حرکتهای آینده، و احیاناً اصلاح نقطه ضعفها برای آینده است.

(الیوم مضمار و غدا السباق، امروز زمان آماده کردن است و فردا زمان مسابقه نهج البلاغه خطبه 28) پایان اعتکاف همان نقطه رهایی جبهه است، که بعد از آن تازه باید به خط زد.

قرار نیست همیشه معتکف و دور از جامعه عینی که همهشان هم آدم خوبها نیستند، باشیم.

اما قرار است همیشه به یاد خدا باشیم.

بودند کسانی در طول تاریخ که به جای بودن در محیط جامعه، به جای مبارزه با ظلم و منکر و دادن روشنایی به جامعه با استدلالهایی نظیر اینکه ما که خودساخته نیستیم و یا وظیفه ما فقط ساختن خودمان است و یا این که ما باید اول خودمان را بسازیم و تکرار همیشگی و بیپایان این مطلب! صحنه را به اهل منکر واگذار میکردند! (منکر هم که میگوِییم سریع به سراغ موی آن خواهر و آستین و چشم آن برادر نروید! بزرگترین منکر وجود ظلم و نظامهای غیر دینی رسانهای و سیاسی و اقت